De laatste???
Blijf op de hoogte en volg Sandra
11 Februari 2014 | Oostenrijk, Kufstein
Hoi lieve lezers!
Zoals de titel al zegt, dit is misschien wel mijn laatste reisverslag.
Helaas is er namelijk een tijd van komen en een tijd van gaan, en met pijn in mijn hart heb ik helaas vanwege mijn blessure mijn werkzaamheden als skilerares moeten stoppen.
Hard werken en volop genieten, zo zag mijn leven hier eruit als skilerares en dat voor bijna 3 maanden lang. Elke dag weer die heerlijke piste op en heerlijk bezig zijn met mijn grootste passie. En ik heb er ook echt moeite mee gehad deze beslissing te moeten nemen. Maar helaas is het uiteindelijk maar beter zo, aangezien ik geen blijvende blessure wil overhouden aan dit avontuur.
Voorafgaand aan deze beslissing heb ik wel nog een paar heerlijke dagen gehad met mijn mannetje en moeder die mij zijn komen opzoeken in het mooie (lente-achtige) Oostenrijk. Volop genieten met z'n alle!
En natuurlijk niet te vergeten, de beslissing om te wisselen van skigebied en skischool heeft mij ook enorm goed gedaan. Ik heb echt een super tijd hier gehad en veel nieuwe mensen leren kennen.
Veel werken met kleine kindjes, schoolgroepen die lessen kwamen nemen, nog meer kleine kindjes die niet konden skiën en wat grotere die wel konden skiën! Gebroken voet en huilende kinderen, noem het maar op maar ik heb het allemaal mee mogen maken hier.
Veel samengewerkt met collega's en natuurlijk veel gelachen. We hebben zelfs nog mee mogen maken dat het hier begon te sneeuwen!
Wat een plaatje was dat aangezien we alleen maar groene weide hebben gezien hier, het was veel te warm.
Helaas was de sneeuw weer weg toen Sven en mam kwamen, maar dat mocht de pret niet drukken. Samen nog gaan skiën, genoten van de heerlijke omgeving en nog veel zon gezien! Het was echt prachtig!
Zoals Sven op de laatste dag tegen mij zei: "ik ben zelfs sneller beneden als jou en ik moet eens een keer op jou wachten", dat was voor mij de druppel om te besluiten te stoppen. Ze zagen beiden dat ik erg veel pijn had en ze hebben me dan ook beiden enorm geholpen bij het maken van deze beslissing.
Ik heb echt een heerlijke tijd hier gehad en enorm veel leuke maar helaas ook minder leuke herinneringen eraan overgehouden, maar ik zal deze tijd zeker met een glimlach weer terugkijken. En gelukkig heb ik mijn diploma in the pocket, dus mijn leven als skilerares houdt nog lang niet op!
Voor nu zeg ik even tot ziens allemaal en ik zal nog een laatste berichtje plaatsen als ik weer thuis ben.
Heel veel liefs!
Zoals de titel al zegt, dit is misschien wel mijn laatste reisverslag.
Helaas is er namelijk een tijd van komen en een tijd van gaan, en met pijn in mijn hart heb ik helaas vanwege mijn blessure mijn werkzaamheden als skilerares moeten stoppen.
Hard werken en volop genieten, zo zag mijn leven hier eruit als skilerares en dat voor bijna 3 maanden lang. Elke dag weer die heerlijke piste op en heerlijk bezig zijn met mijn grootste passie. En ik heb er ook echt moeite mee gehad deze beslissing te moeten nemen. Maar helaas is het uiteindelijk maar beter zo, aangezien ik geen blijvende blessure wil overhouden aan dit avontuur.
Voorafgaand aan deze beslissing heb ik wel nog een paar heerlijke dagen gehad met mijn mannetje en moeder die mij zijn komen opzoeken in het mooie (lente-achtige) Oostenrijk. Volop genieten met z'n alle!
En natuurlijk niet te vergeten, de beslissing om te wisselen van skigebied en skischool heeft mij ook enorm goed gedaan. Ik heb echt een super tijd hier gehad en veel nieuwe mensen leren kennen.
Veel werken met kleine kindjes, schoolgroepen die lessen kwamen nemen, nog meer kleine kindjes die niet konden skiën en wat grotere die wel konden skiën! Gebroken voet en huilende kinderen, noem het maar op maar ik heb het allemaal mee mogen maken hier.
Veel samengewerkt met collega's en natuurlijk veel gelachen. We hebben zelfs nog mee mogen maken dat het hier begon te sneeuwen!
Wat een plaatje was dat aangezien we alleen maar groene weide hebben gezien hier, het was veel te warm.
Helaas was de sneeuw weer weg toen Sven en mam kwamen, maar dat mocht de pret niet drukken. Samen nog gaan skiën, genoten van de heerlijke omgeving en nog veel zon gezien! Het was echt prachtig!
Zoals Sven op de laatste dag tegen mij zei: "ik ben zelfs sneller beneden als jou en ik moet eens een keer op jou wachten", dat was voor mij de druppel om te besluiten te stoppen. Ze zagen beiden dat ik erg veel pijn had en ze hebben me dan ook beiden enorm geholpen bij het maken van deze beslissing.
Ik heb echt een heerlijke tijd hier gehad en enorm veel leuke maar helaas ook minder leuke herinneringen eraan overgehouden, maar ik zal deze tijd zeker met een glimlach weer terugkijken. En gelukkig heb ik mijn diploma in the pocket, dus mijn leven als skilerares houdt nog lang niet op!
Voor nu zeg ik even tot ziens allemaal en ik zal nog een laatste berichtje plaatsen als ik weer thuis ben.
Heel veel liefs!
-
11 Februari 2014 - 13:45
Desiree:
He he wat jammer.......maar je gezondheid gaat voor alles!!!!
Je hebt het in ieder geval voor een aantal weken mogen ervaren,en die ervaring neemt niemand je meer af!!! -
11 Februari 2014 - 19:51
Karin Haas:
In elk geval heb je een geweldige ervaring opgedaan. Die nemenze je niet af.
-
11 Februari 2014 - 21:19
Ahina:
Hoi Sandra,
Goed dat je durft te kiezen, alleen jij weet wat goed voor je is, en als je de grenzen, die je lichaam aangeeft respecteert, is dat alleen maar positief. Je hebt je ervaringen, en er komt wel weer iets nieuws op je pad, don't worry. En die afdaling hou ik nog wel te goed t.z.t.
Knuffel, Ahina
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
